ostatnia aktualizacja - 12/10/2006

Go-Go - najdoskonalsza muzyka taneczna stworzona przez człowieka...

Go-Go music is Washington D.C.'s own home grown staple music form. It was first started in 1966 by the "Godfather of Go-Go", Chuck Brown. Chuck, as he is affectionately called by his legion of fans, combined Afro/Latin percussion, jazz improvisation, Afrikan call and response, and hard funk energy over a continuous drumbeat to create a new non-stop live dance musical form.

The basic beat that drives all Go-Go is the beat from "Mr. Magic" by Grover Washington Jr. however depending on the particular band this rhythmic foundation can be taken in a multitude of directions. Chuck Brown's music has heavy jazz and blues influences, Rare Essence - R&B influences, E.U. has rock influences, Trouble Funk, funk influences, and Backyard Band has a heavy hip-hop influence. But the key to Go-Go is the Beat and the live energy provided by the interaction of the crowd and the band.

Go-Go music is 3 dimensional and to truly hear it, know it and love it you have to go to a Go-Go and experience it in its true live raw form.

 

D.C. has its own native music genre, called go-go, a post-funk, percussion-driven flavor of R&B that blends live sets with relentless dance rhythms (that "go and go and go.") The most accomplished practitioner of go-go was D.C. bandleader Chuck Brown, who brought go-go to the brink of national recognition with his 1979 LP Bustin' Loose. Go-Go band and Washington natives Experience Unlimited hit the American pop charts in 1988 with their memorable dance tune "Da Butt".

     Go-Go is a subgenre of funk music developed in and around Washington, D.C. in the mid and late 1970s. While its musical classification, influences, and origins are debated, Chuck Brown (b. 1934) is regarded as the fundamental force behind the creation of go-go music.
      Go-Go is defined by continuous, complex, heavy rhythm arrangements focused through two motifs performed on multiple congas, tumbadoras, and rototoms, interspersed with timbale and cowbell parts, driven by heavy-footed drumming and punctuated by crowd call-and-response. A swing rhythm is often implied (if not explicitly stated).
     Some Go-Go bands have seen varying degrees of success nationally and worldwide, but Washington, D.C. remains the preeminent center for the music.

wikipedia.org

The History of Go-Go                                               WTGO - Online Go-Go Radio !!!

CHUCK BROWN & FRIENDS - "Your Game... Live At The 9.30 Club, Washington, D.C."
[Raw Venture Records & Tapes/Liaison , 2001]
  www.windmeupchuck.com

Sam nie wiem czemu nie kupiłem tego wcześniej - Chuck Brown na żywo to... Chuck Brown na żywo! Tu wspierają go m.in. Little Benny, Big Tony Fisher, Robert "Dyke" Reed, Jas. Funk i Cherie Mitchell, a wśród u-go-go-wionych kawałków znalazły się m.in. "Hoochie Coochie Man" Muddy Watersa, "Chameleon" Herbie Hancock'a,
"Playing Your Game Baby" Barry White'a, "People Make The World Go Round" The Stylistics, "No Diggety" Blackstreet, czy "Do You Know What Time It It" Kool Moe Dee.
DJ Mike Sky presents: Bring Da Beat Back - Crankin' Old School Go Go Mix
[Liaison Records, 2006 ]
  www.liaisonrecords.com

CHUCK BROWN - Family affair / NORTHEAST GROOVERS - Goosebumps / BACKYARD - Dat weed / BACKYARD - You make the call / NORTHEAST GROOVERS - Hey ho [live at Rick's] / VINNIE D - $55 motel / STINKY DINK - One track mind / TOTAL CONTROL - Make my funk the T-funk / JUNK YARD BAND - Sardines / RARE ESSENCE - Body moves.

"Put Your Hands Up!" The Tribute Concert To Chuck Brown
[Raw Venture Records & Tapes, 2002] (120+ min.)  2 DVD set

Zapis koncertu "ku czci" ojca chrzestnego muzyki Go-Go Chucka Browna, obok którego wystąpiły zespoły: E.U. (Experience Unlimited), Back Yard oraz 911, a także następujący specjalni goście: Little Benny, Go-Go Mickey, Whiteboy, Big Tony Fisher (leader grupy Trouble Funk) i Maiesha Rashaad.

Na 2 płytach DVD znalazło się blisko 2 godziny muzyki Go-Go w swoim najlepszym wydaniu, bo na żywo, ponadto krótki film dokumentalny "From The Belly Of The Drum"

VARIOUS - "Meet Me At The Go-Go: Washington D.C. Classics compiled by Snowboy"
[Sanctuary Records Group, 2003]
   www.sanctuaryrecordsgroup.co.uk

Znakomita składanka Go-Go. Można się sprzeczać, dlaczego akurat te a nie inne kawałki, ale jak wyjaśnia jej autor Snowboy (pisuje m.in. do Grand Slam i Wax Poetics), zaważyło ograniczone miejsce, poza tym ma to być pierwsza płyta w serii. Szczególnie polecam tym, którzy wszystkich tych kawałków nie mają już na singlach, gdyż dziś są to rzeczy praktycznie nie do zdobycia za żadne pieniądze (a ja swoich singli póki co nie sprzedaję... :) Płyta dostępna na winylu i CD, a na niej: Trouble Funk - "E Flat Boogie" + "Let's Get Small" / Slim - "It's In The Mix" / Hot, Cold Sweat - "Meet Me At The Go-Go" / Tilt - "Arkade Funk" / Chuck Brown & The Soul Searchers - "We Need Some Money (bout money)" / AM-FM - "All We Want Is Go-Go" / Doctor Funkenstein (aka DJ Cash Money!) - "Scratchin' To The Funk" / The T.T.E.D. All Stars - "All Wrapped Up In One" / Ski Bone feat. Tommy Ski - "Take It To The Top" / Rare Essence - "Give It Here". Kawałki w oryginalnych maksi-singlowych (a więc dłuuugich) wersjach!

Specially Priced Double CD
Includes Videos, Interviews & Multimedia Enhancements
[Liaison Records, 2001]
www.liaisonrecords.com

Kip Lornell & Charles C. Stephenson, Jr. -
"The Beat: Go-Go's Fusion Of Funk and Hip-Hop "

[Billboard Books, 2001]
ISBN 0-8230-7727-6 (paperback, 260 str.)

Po blisko 30 latach od swego powstania wreszcie i Go-Go doczekało się opracowania na swój temat. Książke jest dobrze napisana i ze wszech miar wyczerpująca, a jako ilustrację do niej dokupić można - a nawet wręcz warto - albo winyl (podwójny, ale i tak siłą rzeczy ze znacznie mniejszą [11] liczbą kawałków niż na CD [19]), albo podwójny CD, na którym oprócz największych / najważniejszych utworów w historii Go-Go (m.in. Chuck Brown - "Bustin' Loose", Trouble Funk - "Pump Me Up", E.U. - "Da Butt", Rare Essence - "The Hop", DJ Kool - "Music Ain't Loud Enuff") w części multimedialnej znajdziemy wywiady, wideoklipy oraz mikser, przy pomocy którego można sobie zremiksować kawałek Chucka Browna "That'll Work (2001)". Na końcu książki słowniczek terminów związanych z muzyką Go-Go, lista grających tę muzę zespołów, mini dyskografia.

VARIOUS: "Go Go Crankin': Paint The White House Black"
[Island / T.T.E.D., 1985]


Pomimo ostrej konkuracji najlepsza moim zdaniem składanka Go-Go, ale być może przemawia przez mnie sentyment... (jak by nie było to o ile wiem pierwsza taka składanka)? Zresztą i tak dziś nieosiągalna za żadne pieniądze. A na płycie absolutnie sama śmietanka Go-Go: Hot Cold Sweat - "Meet Me At The Go Go"; Trouble Funk - "Let's Get Small" + "Drop The Bomb" + "Say What?"; E.U. - "Ooh La La La" + "Somebody's Ringin' That Door Bell", Slim - "Good To Go"; Chuck Brown & The Soul Searchers - "We Need Some Money". Jedyny "zarzut" to że trwające po 10+ minut kawałki zostały tu skrócone do ok. 5 min. każdy, ale płyta i tak powala.

VARIOUS: "Go-Go: The Sound Of Washington D.C."
[London, 1985]


Podwójny album? singiel? Bo w sumie są tu tylko 4 kawałki... Pierwsza płyta to koncert znakomitej grupy Redds & The Boys (2 x po ok. 16 min.), druga płyta to na jednej stronie Shady Groove (18 min.) - grupa grająca trochę w stylu Chucka Browna, mocno jazzująca, a na drugiej Petworth (21 min.) - wszystko też na żywo, tak jak najlepiej (tyle że w klubie, a nie z płyty) powinno się słuchać tej muzyki.
VARIOUS: "Good To Go: Jump To The Beat", OST
[Island / T.T.E.D., 1986]


Ścieżka dźwiękowa do pierwszego filmu oscylującego wokół kultury Go-Go (później pokazywanego pod tytułem "Short Fuse"), w którym główną rolę zagrał Art Garfunkel. Obok klasyki Go-Go (Trouble Funk, Hot Cold Sweat, E.U., Chuck Brown, Redds & The Boys) na ścieżce dźwiękowej znaleźli się też Sly & Robbie, Wally Badarou, Ini Kamoze i Donal Banks. [Filmu nigdy nie widziałem, wciąż bezskutecznie go szukam...]
VARIOUS: "Paradise A Go-Go"
[
Rhythm King Records, 1987]

Brytyjska składanka, i nie pierwszy ani ostatni przykład tego, że niektóre amerykańskie rzeczy cieszą się większą popularnościa w Anglii niż w swojej ojczyźnie. Mało (poza Rare Essence) znani wykonawcy, którzy zapewne bez tej składanki nigdy nie "zaistnieliby" poza Waszyngtonem - kobieca grupa Paradise, Code Red, Julia & Co., Double Agent Rock i Milton Smith & Stimulus.
VARIOUS: "The Best Of D.C. Go Go Volume 2" - continuous mix by DJ KOOL
[Liaison Records, 1997]
  www.liaisonrecords.com

Druga z jak dotąd 4 płyt w tej serii "Best Of" (vol. 3 skompilował DJ Celo, vol. 4 DJ Flexx, a vol. 1 - nie mam pojęcia), dostępna na CD [14 kawałków] oraz limitowanym (przede wszystkim nakładowo, ale też i pod względem liczby utworów [8]) podwójnym winylu. Jedyna jak dotąd płyta, na której wznowiono od lat nieosiągalny kultowy singiel The Junkyard Band "The Word" / "Sardines", wyprodukowany przez Rick'a Rubina i oryginalnie wydany w 1988r. przez Def Jam Records.
CHUCK BROWN & THE SOUL SEARCHERS - "Bustin' Loose"
[Source Records, 1978]


Pierwszy album "ojca chrzestnego" Go-Go. Tytułowy kawałek jest dla Go-Go tym, czym "Rapper's Delight" dla Hip-Hopu - pierwszym wielkim przebojem, dzięki któremu "świat" usłyszał o tej muzyce. Tradycyjnie dla Chucka Bropwna - mocno ujazzowione Go-Go, plus kilka utrzymanych w stylu Go-Go coverów znanych utworów.
CHUCK BROWN & THE SOUL SEARCHERS - "Live '87"
[Rhythm King Records, 1987]


Absolutnie mistrzowski album - 80 min. utrzymanych w pulsującym i mocno podjazzowanym rytmie Go-Go coverów takich standardów, jak "Love Boat", "Harlem Nocturne", "Stormy Monday", "Family Affair", "Woody Woodpecker", "It Don't Mean A Thing", "The Message", plus oczywiście największe przeboje Chucka Browna, jak "We Need Some Money" czy "Sho' Yuh Right". Mistrzostwo świata.
CHUCK BROWN & THE SOUL SEARCHERS - "Any Other Way To Go?"
[Rhythm Attack Germany, 1987]


Kilka kawałków studyjnych, kilka koncertowych (chyba nawet z tego samego koncertu co album wyżej, ale w trochę inaczej zedytowanych wersjach). Klasyczny Chuch Brown, na płycie 6 kawałków, m.in. "Run Joe", "Stormy Monday", "Family Affair", "Go-Go Drug Free".

TROUBLE FUNK - "Drop The Bomb"
[Sugarhill Records, 1982]


Chronologicznie wydaje się to być druga z kolei (po wspomnianej niżej płycie koncertowej) (i nie licząc naturalnie singli), ale pierwsza mega popularna płyta tak dla Trouble Funk, jak i muzyki Go-Go w ogóle. Po dziś dzień samplowana przez hip hopowców i nie tylko.
Na płycie m.in. "Hey Fellas", "Let's Get Hot", no i naturalnie "Drop The Bomb" i "Pump Me Up". Klasyk.

TROUBLE FUNK - "Saturday Night Live! From Washington DC"
[
T.T.E.D./Island Records, 1983]

xxx

TROUBLE FUNK - "In Times Of Trouble"
[D.E.T.T. Records, 1983]


Podwójny album - jedna płyta studyjna + edna koncertowa ("Saturday Night Live From Washington, D.C." part 1 + 2). Na płycie studyjnej m.in. "Say What" i tytułowy "In Times Of Trouble", ale też i kilka... ballad (?), za to koncertowa - tradycyjnie "ogień i dym".

TROUBLE FUNK - "Live - Straight Up Funk Go-Go Style"
[Infinite Zero/American, 1996]


Jeśli nie najlepsza koncertowa płyta Go-Go w ogóle, to na pewno przynajmniej dorównująca albumowi Chucka Browna. Oryginalnie wydana na winylu w roku 1981. Gdy Henry Rollins i Rick Rubin (po odejściu z Def Jam) zakładali American Records, tę właśnie płytę postanowili wydać (a właściwie wznowić na CD) jaką jedną z pierwszych. Co więcej, płyta była dostępna lokalnie (BMG), i być może po dziś dzień można ją jeszcze gdzieś trafić. A bez wątpienia warto...

E.U. - "EU Live: 2 Places At The Same Time"
[T.T.E.D./Island Records, 1986]


xxx

E.U. - "Rock Yuh Butt"
[T.T.E.D. Records, 1988]


E.U. (Experience Unlimited) to kolejna czołowa grupa Go-Go (współpracowali m.in. z Kurtisem Blow'em przy "Party Time", z Salt-N-Pepa, oraz Spike'm Lee przy filmie "School Daze" [nagrany dla filmu kawałek "Da Butt" stał się całkiem sporym przebojem]). Na tej płycie - znakomity mocno jazzujący tytułowy kawałek (w wersji 14 minutowej i okrojonej 5 min.), oraz ponad 10 min. "E.U. Freeze" w wersji zupełnie innej od singlowej (która też zresztą była sporym przebojem, przynajmniej w D.C.).

E.U. - "Cold Kickin' It!"
[Virgin Records America, 1990]


xxx

PURE ELEGANCE - "Keep Ya Movin"
[
Future Records & Tapes, 1996]

xxx

NORTHEAST GROOVERS - "Northeast Coming!"
[
Listen Up Records & Tapes, 1999]

xxx

PHYSICAL WONDERS - "Return Of Da Phyz"
[Future Records & Tapes, 1996]


xxx

Trouble Funk Live In Japan
[Island Records, 1987] (~90 min.) VHS

Zapis koncertu najpopularniejszej chyba grupy Go-Go na świecie - Trouble Funk - w Sun Plaza, Tokio w lutym 1988.

Strony dedykowane muzyce Go-Go, które warto odwiedzić:

***  www.liaisonrecords.com   ***

***   www.tmottgogo.com  ***  www.papalace.com   ***